تو همچو ماهی ماه درخشان | جاذبه ماه از استاد بنان
تو همچو ماهی ماهِ درخشان
منم چو دریا با همه طوفان
اسیرِ مهتابم
چو مه نماید چهره ی زیبا
به جذبه آید پهنه ی دریا
من هم ز رخت بی تابم
کو آن بختی که به دامن تو رسد زمانی دستم
خواهم جانا که تو با نگهی شبی کنی سرمستم
دور از رویت منم وغم دل به گوشه ی تنهایی
ای مه بازآ که مرا نبود غمی تو چون بازآیی
به دامِ عشقت افتادم ، مبر تو ای مه از یادم
به آرزویت بنشستم، به یاد رویت دلشادم
چو به من تابد رویت چه جذبه ها دارد
چو رَوی بی تابم در شکنجه تنهایی
همه شب چشم عاشق بُود به راه من
که به او با دلجویی تو نیم نگاه من
تو همچو ماهی ماه درخشان
منم چو دریا با همه طوفان
به جذبه آید پهنه ی دریا
من هم ز رخت بیتابم
دیدگاه خود را بگذارید