تو ای تنهای معصومم چه درد آور سفر کردی | آهنگ سفر از ابی
تو ای تنهای معصومم چه درد آور سفر کردی
چنان در خود فرو مردی که من دیدم خود دردی
در آن سوی پل پیوند تویی با خنجری در مشت
در این سو مانده پا در گل منم با خنجری در پشت
تو ای با دشمن من دوست
صداقت را سپر کردی
چه آسان گم شدی در خود
چه درد آور سفر کردی
خدا این راه گم کرده
که از شیطان تهی تر بود
تو را خواند و تو هم رفتی
که حرفش حرف آخر بود
خدای تو به سحر خواب به تو بیگانگی آموخت
غم دور از تو پوسیدن مرا در خویشتن می سوخت
تو ساده دل ندانستی خدای تو دروغین بود
تنی خاکی و درمانده
خدای تو فقط این بود
تو ای با دشمن من دوست
چنینی زخمی که من خوردم
نه از بیگانه از خویش است
هراسم نیست از مردن
ولی مرگ تو در پیش است
شب رفتن تو را دیدم ولی انگار در کابوس
فقط تصویر ی از تو بود
تو را نشناخته ام افسوس
کسی هرگزبه فکرما
نبود و نیست
ای همدرد !
برای مرگ این قصه کسی گریه نخواهد کرد
کسی گریه نخواهد کرد
دیدگاه خود را بگذارید