با من بی کس و تنها شده یارا تو بمان
همه رفتند از این خانه خدا را تـو بمان
داغ و درد است همه نقش و نگار دل من
بنگر این نقش به خون شسته نگارا تو بمـان
سایه در پای تو چون موج خوش سار گریست
که سر سبز تو خوش باد کنارا تو بمان
با من بی کس و تنها شده یارا تو بمان
فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کز این جمع پراکنده کسی رفت
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت
این عمر سبک سایه ما بسته به آبیست
دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت
نفسی رفت
از درو دیوار قلبم نم دلتنگی میباره
بگو که دستات هنوزم واسه من یه چتری داره
دستامو تنها گذاشتی
تو نمیدونی چیه دردم
از همون لحظه که رفتی دیگه زندگی نکردم
خاطراتت مونده اینجا اما آرومم نکرده
به خدا دلتنگیامو ذره ای هم کم نکرده
حتی واسه یه لحظه جای پاهات گم نمیشه
هرچی که سرم شلوغ شد جای خالیت پُر نمیشه
من تو این تنهایی بی تو
دیگه آروم نمیگیرم
به این امید که تو میای من از این خونه نمیرم
به این امید که تو میای من از این خونه نمیرم
خاطراتت مونده. اینجا اما آرومم نکرده
به خدا دلتنگیامو ذره ای هم کم نکرده
حتی واسه یه لحظه جای پاهات گم نمیشه
هرچی که سرم شلوغ شد جای خالیت پُر نمیشه
آرزو دارم که باز آن روی زیبا را ببینم
آن سر و آن سیما و آن بالای رعنا را ببینم
پیش پای خویش را آسان نمی بینم کجایی
ای چراغ زندگی تا عرش اعلی را ببینم
با من وحشی نمی دانم چه کردی کاین زمان من
بهر دیدار تو خواهم جمله دنیا را ببینم
آرزو دارم که باز آن روی زیبا را ببینم
آن سر و آن سیما و آن بالای رعنا را ببینم
پیش پای خویش را آسان نمی بینم کجایی
ای چراغ زندگی تا عرش اعلی را ببینم
با من وحشی نمی دانم چه کردی کاین زمان من
بهر دیدار تو خواهم جمله دنیا را ببینم
یکی بود چند سال تو زندگیم که من کل دنیامو مدیونشم
کسی که هنوزم دلم پیششه کسی که هنوزم مثل جونشم
کسی که هنوزم تو تنهاییا دلم وقتی خیلی براش تنگ میشه
میرم پای سازم که دلتنگیام با یک شعر غمگین یه آهنگ شه
زمانی که رو صحنه وای می ایستم زمانی که چشمم تو مردم گمه
محاله نپرسم یبار از خودم یعنی امشب اون بین این مردمه
محاله نپرسم یبار از خودم اونم مثل من بی قراره یعنی
کدوم شعرمو زمزمه میکنه این آهنگمو دوست داره یعنی
زمانهی که رو صحنه میرم هنوز زمانی که پر میشم از بغض و تب
محاله روی آخرین صندلی یکی عین اونو نبینم یشب
یکی عین اونو نبینم یشب
زمانی که رو صحنه وای می ایستم زمانی که چشمم تو مردم گمه
محاله نپرسم یبار از خودم یعنی امشب اون بین این مردمه
محاله نپرسم یبار از خودم اونم مثل من بی قراره یعنی
کدوم شعرمو زمزمه میکنه این آهنگمو دوست داره یعنی
خلاصم کن از عطر منتشر تو این خونه
از اون دقیقه ها که بارونه
نباشی خشکسالیه
خلاصم کن از عادتم به این خودآزاری
تو هرچی که دلت میخواد داری
منم که دست خالیم
اسیره خشکسالیم
دلتنگتم مثل همیشه
زنده ام بدون تو که چی شه
وقتی نیستی زیره سقفش
این خونه که خونه نمیشه
هرچی میخوام نشکنه بغضم
اون شب که بارونِ نمیشه
یه عمر تو گذشته هام گیرم
منی که حتی از خودم سیرم
تو نیستی پس چرا نمیمیرم نبودنت چرا نمیکشه
قرار نبود تموم شه اینجوری
دوری ازم هزار سالِ نوری
قرارمون نبوده اینطوری
دلم بدون تو به چی خوشه
نبودنت چرا نمیکشه
دلتنگتم مثل همیشه
زنده ام بدون تو که چی شه
وقتی نیستی زیره سقفش
این خونه که خونه نمیشه
هرچی میخوام نشکنه بغضم
اون شب که بارونِ نمیشه
دلتنگتم مثل همیشه
زنده ام بدون تو که چی شه
وقتی نیستی زیره سقفش
این خونه که خونه نمیشه
هرچی میخوام نشکنه بغضم
اون شب که بارونِ نمیشه
وقتی میخندی مثل رویایی
کاش خودت میدیدی که چقدر زیبایی
موج موهاتو قایقا میفهمن
حال دریاییتو عاشقا میفهمن
وقتی هستی با تو شادم یادت دادم عشقو تو حرفام
من که با تو این دنیارو دارم چی میخوام
من یه جوری عاشقم که قبل تو زندگی گردنمو یادم نیست
رگ من انقد نزدیکی که نبض رو گردنمو یادم نیست
من یه جوری عاشقم که ممکنه زیر لبخند تو نابود بشم
من اسیر تو بشم آزادم تو رهام نکن که محدود بشم
میدونم دست خودت نیست نمیتونی این نباشی
نمیتونی وقت خندت اینقدر شیرین نباشی
تو نگاهم میکنی که غرق دریا شم که هستم
منو ساختن واسه اینکه عاشق باشم که هستم
من یه جوری عاشقم که قبل تو زندگی گردنمو یادم نیست
رگ من انقد نزدیکی که نبض رو گردنمو یادم نیست
من یه جوری عاشقم که ممکنه زیر لبخند تو نابود بشم
من اسیر تو بشم آزادم تو رهام نکن که محدود بشم
از این حال بدون تو میرم من از ترس جنون تو میگم
مثل خواب این ساعتا شلوغم ولی بی صدا آره
میرم سمت روزای نو ازت نمیخوام بفهمی برو
فقط بگو که خاطرت رها کنه بگو که حسرتت برام دعا کنه
آره نگاه کن این دیوونه رو ببین که با خیال تو خوشه
کسی که زندگی نمیکنه داره فقط دقیقه هاشو میکشه
آره نگاه کن این دیوونه رو ببین که با خیال تو خوشه
کسی که زندگی نمیکنه داره فقط دقیقه هاشو میکشه
نسیم مست جاده های دور مسافری که گریه هاشو برده
کسی رفتنو بلد نبود یه جا تو خاطرات جاده مرده
منو ببخش منو ببخش من نا امیدم از خودم
گناه من نبود اگه بی موقع عاشقت شدم
آره نگاه کن این دیوونه رو ببین که با خیال تو خوشه
کسی که زندگی نمیکنه داره فقط دقیقه هاشو میکشه
آره نگاه کن این دیوونه رو ببین که با خیال تو خوشه
کسی که زندگی نمیکنه داره فقط دقیقه هاشو میکشه
جز همین دیوونگی هر چی بگی
یادم نیست اونی که تو زندگی
عاشق نشه آدم نیست
عقلمو دادم بره ، یادم بره تقدیرم
با تو انتقاممو از خاطره میگیرم
با دلم هرکاری که دلت میخواد کن
من کنارتم فقط ، به من اعتماد کن
با دلم هرکاری ، که دلت میخواد کن
من کنارتم فقط به من اعتماد کن
اعتماد کن
اگه این حالِ خوشم آرامشم حالیشه
به دلم فرصت بده شاید یه کم خالی شه
از شبی که دیدمت بی فاصله بارونه
کارِ من کار دلِ کی عاقله دیوونه
با دلم هر کاری که دلت میخواد کن
من کنارتم فقط به من اعتماد کن
با دلم هر کاری که دلت میخواد کن
من کنارتم فقط به من اعتماد کن
اعتماد کن
اولین روزای پاییز
تو رو یادِ من میاره
چشمای از گریه لبریز
تو رو یاد من میاره
باز نمِ بارون حال من داغون
پَرسه تا صبح توو خیابون
یه چشمم اشکه یه چشمم خون
توو بارون ، توو بارون
باز نمِ بارون ، حالِ من داغون
پَرسه تا صبح تو خیابون
یه چشمم اشک ، یه چشمم خون
توو بارون ، توو بارون
خیال تو شبهایی که میاد توو سرِ خونه
منِ خونه خرابو به خیابون میکشونه
مثل من تووی این شهر
این شبها خیلی زیاده
رو دیوارای شهر خط بکشه پای پیاده
باز نم نم بارون حالِ من داغون
پرسه تا صبح توو خیابون
یه چشمم اشکِ یه چشمم خون
توو بارون ، توو بارون
باز نم بارون حال من داغون
پرسه تا صبح تو خیابون
یه چشمم اشکِ یه چشمم خون
توو بارون توو بارون
نرو وقتی دلت میدونی باهامه هنوز
نرو کار تو نیست منو نبینی یه روز
نرو اینجوری نرو نگو مجبوری
نرو آخه این دوری چی داره برامون
نرو تا وقتی با خودمی خوشبختی
تموم میشه این سختی
رد میشه غمامون
لب تر کن غرقت میشم
بارون شه چترت میشم
لب تر کن تنها آدمِ قلبت میشم
لب تر کن من میمیرم
باز از تو جون میگیرم
لب تر کن شاید زیر و رو شد تقدیرم
تو نباشی بگم حرفامو به کی
یا بدوزم بی تو چشمامو به کی
آخه انقدر کی حواسش بِهته
کی به اندازه ی من عاشقته
نرو اینجوری نرو نکن مجبوری
نرو آخه این دوری چی داره برامون
نرو تا وقتی با خودمی خوشبختی
تموم میشه این سختی
رد میشه غمامون
لب تر کن غرقت میشم
بارون شه چترت میشم
لب تر کن تنها آدمِ قلبت میشم
لب تر کن من میمیرم
باز از تو جون میگیرم
لب تر کن شاید زیر و رو شد تقدیرم
کجای سکوتت به غربت رسیدی
چه جوری ببینم ازم نا امیدی
غریبه نبودم که بی اعتمادی
من اونم که یک عمر بهش تکیه دادی
قراره که بی هم به چی رو بیاریم؟
من و تو به جز هم ، پناهی نداریم
بیا سمت من باش ، توو جنگ با درونم
کمک کن کنارت غریبه نمونم
کمک کن کنارت غریبه نمونم
قبول دارم این راه به بی راهه خورده
قبول کن که این عشق هنوزم نمرده
یه عمر زندگیمون به من اینو یاد داد
نگه داشتنش فداکاری میخواد
کمک کن تا رد شیم همین لحظه باهم
من از اشتباهت تو از اشتباهم
کمک کن تا رد شیم همین لحظه باهم
من از اشتباهت تو از اشتباهم
قرار که بی هم به چی رو بیاریم؟
منو تو به جز هم پناهی نداریم
بیا سمت من باش تو جنگ با درونم
کمک کن کنارت غریبه نمونم
قراره که بی هم به چی رو بیاریم
من و تو بجزهم پناهی نداریم
بیا سمت من باش تو جنگ با درونم
کمک کن کنارت غریبه نمونم
کمک کن کنارت غریبه نمونم
یه جایی حس کردم عاشقم نیست حواسش اینجا نبود و کم کم داشت کم میذاشت
به روش که آوردم اینو جا زد حضورشو هر ثانیه کمتر کرد ترکم کرد
نموند و موندم با خاطراتش کاری که نباید میکرد و آخر کرد ترکم کرد ترکم کرد ترکم کرد
خیلی دیره ممکن نیست نمیذارم که برگردی بد بودم که چی شده هوس برگشتن کردی
گریه نکن چیزی نگو این تنها خواسته ی منه حتی الان نمیخوام که غرورت بشکنه
یه جایی حس کردم عاشقم نیست حواسش اینجا نبود و کم کم داشت کم میذاشت
به روش که آوردم اینو جا زد حضورشو هر ثانیه کمتر کرد ترکم کرد
نموند و موندم با خاطراتش کاری که نباید میکرد و آخر کرد ترکم کرد ترکم کرد ترکم کرد
خیلی دیره ممکن نیست نمیذارم که برگردی بد بودم که چی شده هوس برگشتن کردی
گریه نکن چیزی نگو این تنها خواسته ی منه حتی الان نمیخوام که غرورت بشکنه
خیلی دیره ممکن نیست نمیذارم که برگردی بد بودم که چی شده هوس برگشتن کردی
گریه نکن چیزی نگو این تنها خواسته ی منه حتی الان نمیخوام که غرورت بشکنه
یا همیشه دیر بودم
یا ازم خسته شدن زود
من به هر کسی رسیدم
لحظه یِ خدافظی بود
قلبم اصلاً از گذشته
خاطرِ خوشی نداره
بکش این خاطره رو که
قصد خودکشی نداره
همیشه اشتباه ، شده جمله هام
جوابم اون نبوده که شِنُفتم
از بس به هرکسی
گفتم عاشق نبود
به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم
این شهرِ دیوونه
به من یاد داد
آدم که تنها باشه راحت تره
لعنت به تنهایی و دیوونگیش
لعنت به راحتی که سخت میگذره
هنوزم هر جا که میرم
کوچه هاش برام شکلِ بن بسته
یه وقتا میگم شاید
یکی دلِ این شهرو یه جا شکسته
خیلی حرفا با تو داشتم
ولی لعنت به گریه های آخرت
منم مثل تو گریه کردم و
حیف پشتِ سرت
همیشه اشتباه شده جمله هام
جوابم اون نبوده که شِنُفتم
از بس به هر کسی
گفتم عاشق نبود
به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم
این شهرِ دیوونه
به من یاد داد آدم که تنها باشه راحت تره
لعنت به تنهایی و دیوونگیش
لعنت به راحتی که سخت میگذره
که سخت میگذره
سلام ای غروب غریبانه ی دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شب های روشن
خداحافظ ای شعر شب های روشن
خداحافظ ای قصه ی عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه
خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دل های خسته
تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا