خوشه چین یا آهنگ من که فرزند این سرزینم تصنیفی ماندگار است از استاد غلامحسین بنان که پس از استاد بنان، بارها و توسط افراد مختلف از جمله سالار عقیلی و مهدیه محمدخانی بازخوانی و اجرا شده است.
کاروان عنوان یکی برجسته ترین آثار غلامحسین بنان است که از آن با عنوان تنها ماندم، تنها رفتی نیز یاد می شود.
بنان بهترین اثر خود را حالا چرا و کاروانمیدانست و میگفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خواندهام». اواخر عمر هم دلبستگی عجیبی به ترانهٔ رویای هستی پیدا کرده بود تا آنجا که با این آهنگ میگریست.